”The Long Read Down“

Lieve vrienden, familie en andere geïnteresseerden, dit het eerst verhaal van onze reis, het is een beetje een lange, want dit verhaal beslaat een periode van enkel maanden. In de toekomst zullen we proberen het iets bondiger te houden. Het is eigenlijk net zoiets als een pilot van een serie, die bepaald of het wat gaat worden of niet, dus daarom zijn die altijd wat langer ;)

Het idee voor deze reis ontstond eigenlijk tijdens een kite vakantie begin oktober dit jaar. Toen we op het strand van Tarifa over de straat van Gibraltar keken naar een voor ons onbekend continent dat we enkel uit boeken en verhalen kenden, Afrika. Het idee om een grote motorreis te maken hadden we al een tijdje, echter was het originele idee om in India 2 royal Enfields te kopen en die terug te rijden naar Europa. Maar toen we daar op dat strand stonden bekroop ons opeens een nieuw idee. Wat als we Afrika zouden doorkruisen, van Caïro naar Kaapstad, bijna 15.000 km door de hitte en het zand van de Great Sahara, modderwegen in het jungle hart en de eindeloze savanne met de big five op de achtergrond. Dit idee konden we in de weken daarna niet meer loslaten. Dus begonnen we voorzichtig met plannen maken. 

Een reis zoals deze kun je niet all inclusief boeken via TUI ;) maar het is ook weer niet dat we de eerste zijn die dit gaan doen. Er zijn behoorlijk veel reisverhalen te vinden op het internet. Hoe meer we lazen hoe meer het tot ons doordrong dat dit de meest complexe reis zou worden die we (tot nu toe) gedaan hebben. Welke motoren gaan we gebruiken? Hoe krijgen we die naar Afrika? Wat te doen we als we pech krijgen? Welke documenten heb je nodig om 10 grenzen over te gaan? Zijn er motorpakken die comfortabel zijn maar er ook nog goed uit zien? ;) En hoe ga je als vrouw Sudan met de motor doorkruisen als het dragen van een broek voor vrouwen daar verboden is? Dit is een kleine reeks van de tientallen vragen die bij ons op kwamen.

Uiteindelijk besloten we onze Honda XL600v Transalp uit 1994 die ons al 3 jaar trouwe dienst deed te verblijden met een grote broer, een Honda XRV750 AfricaTwin uit 1997. Dit zijn motoren waar je heel comfortabel lange ritten op kunt maken, zeer betrouwbaar zijn en goed zelf te repareren mocht er iets stuk gaan.​

Na het kopen van de AfricaTwin vonden wij Rob “de Transalpman” :) Rob is een zeer bekwame monteur met veel verstand van de Transalp en AfricaTwin en tevens ook motorrally fanaat (met reizen door o.a. Afrika op zijn turflijst) Zijn omgebouwde AfricaTwin staat als bewijs hiervoor voor zijn garage in Alphen aan de Rijn. Rob heeft samen met ons de motoren klaar gemaakt voor de reis.

De motoren zijn uiteindelijk verscheept vanaf de haven van Antwerpen met een containerschip naar Alexandrië. Dit was nog een heel uitzoek werk omdat Egypte bekend staat als een van de moeilijkste landen om je eigen voertuig in te voeren. Veel Nederlandse vervoerders willen hier hun vingers niet aan branden, gelukkig hebben we uiteindelijk iemand gevonden die ze voor onsjes vervoer tot de haven van Alexandrië wilde verzorgen. Als je motoren in een container wilt verschepen dan moeten ze in het houten krat. Hiervoor hadden we een offerte ontvangen van maar liefst 1000 euro. Dit konden we (lees hier: Handige Drallie) natuurlijk zelf goedkoper. Dus na een dag lang klussen in de stal van de boerderij van Mariet haar vader stonden onze motoren in een houten kist. Toen de kist was opgehaald konden we weer even ademhalen en ons gaan concentreren op de rest van de voorbereidingen.

En na alle voorbereidingen en inspanningen was het eindelijk zo ver, nog een beetje brak van de feestdagen en een licht griepje onder de leden stapten we op 5 januari  in het vliegtuig naar Caïro. Na een stop-over in Athene kwamen we diep in de nacht aan in Caïro. De Egyptische douane vond het, na de ontdekking dat we uit Nederland kwamen “what is it about the hashies in Amsterdam?”, nodig om nog even ons te tas open te maken. Maar aangezien we dit natuurlijk super goed verstopt hadden vonden ze niks,  zelfs de bijl van pak en beet 30 cm werd niet opgemerkt.  Gelukkig stond de airport pick up van ons hotel al klaar dus konden we zonder al te veel gedoe naar ons hotel. 

Het ontbijt de volgende ochtend zullen we niet zo snel vergeten. Hoewel het ontbijt niet zo bijzonder  was, was het uitzicht fenomenaal. Om de piramides van Giza, de collosale mausolemeums welke al 4500 jaar boven Caïro uit torenen, te mogen aanschouwen tijdens het ontbijt is iets wat je nooit meer vergeet. We hadden ons zelf een paar dagen geven om Cairo te ontdekken, de grootste stad van Afrika (+/- 25.000.000 inwoners) heeft veel gezichten, van de piramides en de schatten van de Farao’s in het Egyptische museum tot de indrukwekkende moskeeen en kerken van het Islamitsche en Coptische Cairo. Combineer dit met het geschreeuw van marktkoopmannen, de verkooptrucs van alle verkopers die je allemaal hun prullaria willen aansmeren omdat je de enige westerse toerist in omstreken bent, getoeter van taxi’s, overal vuilnis, smog, oude T2 volkswagenbusjes, geuren die je lokken of walgen, kamelen en paarden en een ondoordringbaar verkeer en je hebt Cairo. Het was daarom ook een verademing om dit metropolische geweld te verruilen voor de relaxte sfeer van Alexandrië. Na op het treinstation van het kastje naar de muur gestuurd te worden omdat alles in het Arabisch geschreven staat, bijna niemand een woord Engels spreekt, en nog minder mensen snappen hoe het reizen met de trein werkt, bemachtigen we na ongeveer een uur 2 treintickets dmv een kaartjes automaat. Met een treinrit van 2,5 uur waren we opeens in een hele andere wereld. Je komt niet naar Alexandrië voor de toeristisch attracties maar voor het drinken van koffie en roken van een shisha op de boulevard aan de Middellandse zee. En voor het ophalen van de motoren natuurlijk, maar dat is een verhaal op zich, dus wordt vervolgd..